18. Chleb pszenno-żytni

Już prawie zwątpiłam w sens prowadzenia tego blogu z przepisami o niskim indeksie glikemicznym. No bo po co. Przychodzi człowiek do lekarza... Tfu, wróć, skąd w ogóle taki pomysł mi przyszedł do głowy.

Jeszcze raz zatem. 

Czeka człowiek na teleporadę i interpretację wyników badań (niechcianą zresztą, chciałam tylko wyniki bez konsultacji). 

- Cukier pani za wysoki wyszedł. To niech się pani przyzna, ale szczerze, jak na spowiedzi! Na pewno pani jadła słodycze przed badaniem, albo piła słodki sok. 

- ... Ale ja nie używam od pół roku cukru, nie jem słodyczy i bardzo rygorystycznie ograniczyłam węglowodany. 

- Musi pani przejść na dietę niskocukrową i niskowęglowodanową i chodzić na spacery. Czy jeszcze mogę w czymś pomóc? 

Nie. W zasadzie to nie. Nie da się już bardziej pomóc. Jestem DOZGONNIE (a może raczej byłabym, nie udając się do innego lekarza) wdzięczna. 

Mimo wszystko jednak postanowiłam się nie poddawać i po raz kolejny podjąć się próby tym razem upieczenia chleba. Ileż to ja już cegieł wyprodukowałam... Ile kurzych dziobów na tym ucierpiało. 

Na tę okazję pożyczyłam sprzęt, który miałby ten chleb wyrobić za mnie. Może to był mój błąd, że w którymś momencie mieszania składników zawsze stwierdzałam: "A dooobra, już będzie, nie chce mi się dłużej".  

Mój chleb składał się pół na pół z mąki żytniej pełnoziarnistej i pszennej razowej.

Wszystkie składniki wrzuciłam do automatu, który pastwił się nad breją półtorej godziny. W międzyczasie wielce zmęczone ciasto oczywiście musiało odpoczywać. 

Po wymamlaniu przez robota wyglądało klasycznie, jak coś, czego bym nie tknęła, no chyba, że głodowałabym już wcześniej od miesiąca. Albo - jak to powiedziała pani doktor - nie zdążyłabym się nażreć słodyczy na noc. Przed badaniem.

To chyba pierwszy chleb, którym nie dałoby się wbijać gwoździ. Skórka wyszła chrupiąca, a środek miękki. Inna sprawa, że ja ZAWSZE kupuję krojony chleb więc tego nie miałam w domu czym pokroić. Nawet czułam się trochę jak drwal piłujący drzewo.

Zalety tego chleba:

- Wyszedł. 

Wady:

- Jest niesmaczny.

Moje życie jest wystarczająco gorzkie i ta gorycz chlebowa w żaden sposób nie jest mi tutaj potrzebna. No chyba, że ktoś lubi, to nie oceniam (jak można?!). 

 Moja ocena:

dobrealeniezrobięwięcej/10 

Co na to kury - nie wiem, bo już poszły spać, ale uważam, że niewiele straciły. Na przykład dziobów.